แม้จะระมัดระวังเสมอ
แต่การต้องสร้างปฏิสัมพันธ์
ไปพร้อมๆ กับการไม่เผลอทำร้ายจิตใจ
ในรายละเอียดแต่ละวันนั้นก็ยากเหลือเกิน
บางครั้งก็รู้สึกว่าน่าจะทำได้ดีกว่านี้
บางครั้งกลับรู้สึกว่าไม่น่าทำมากขนาดนั้น
สุดท้ายแล้ว
เราจะรักษาไว้ได้แค่ความสัมพันธ์ที่มีจังหวะใกล้เคียงกันไว้ได้เท่านั้นรึเปล่านะ
หรือสุดท้ายคนแบบเรา วันหนึ่งก็จะหยุดพยายามไปเอง
ถึงตอนนั้นแล้วถ้าจะยังมีใครเหลืออยู่
ในระยะที่เอื้อมถึงได้
ถามไถ่ หยอกล้อ และเงียบหายไปบ้างได้
ก็คงรู้สึกขอบคุณจริงๆ : )